Kuczuk,1 . Podczas II wojny światowej był bardzo poszukiwany do wielu celów , co doprowadziło do masowego rozwoju kauczuku syntetycznego.
Kauczuk syntetyczny został po raz pierwszy opracowany w 1909 roku przez zespół niemieckich naukowców z laboratorium Bayer w Elberfeld, kierowany przez Fritza Hofmanna, któremu udało się spolimeryzować związek izoprenowy. Chemik organiczny złożył w 1909 roku wniosek o patent na produkcję pierwszego na świecie kauczuku syntetycznego.
Dlaczego wynaleziono kauczuk syntetyczny?
W przemówieniu wygłoszonym w 1951 roku mając 85 lat Hofmann opisał, jak „stale poszukuje” obiecujących nowych obszarów badawczych dla swojego laboratorium. Zdecydował się na opracowanie kauczuku syntetycznego, ponieważ „czegoś brakowało” w jego rodzinnym kraju.
Widział ogromny zbyt dla tego produktu, ponieważ zapewniłoby to, że Niemcy nie będą musiały importować drogiego kauczuku naturalnego z zagranicy. W 1907 roku firma chemiczna Farbenfabriken w Elberfeld przyznała Hofmannowi milion punktów za przeprowadzenie swoich eksperymentów. Przyznał jednak, że jego badania „kilkakrotnie połknęły tę kwotę”, mimo tego podjął ryzyko przeznaczenia większych pieniędzy na projekt. W końcu ubiegając się o patent na kauczuka syntetycznego 12 września 1909 r. zobaczył owoce swojej pracy dwa lata później.
W 1910 roku produkt został opracowany przez rosyjskiego naukowca 2Sergei Vasiljevich Lebedev, który stworzył polibutadien, pierwszy gumowy polimer syntetyzowany z butanu.Jego wynalazek doprowadził do pierwszej na dużą skalę komercyjnej produkcji kauczuku syntetycznego w carskim imperium podczas I wojny światowej.