Kauçuk, 1. Dünya Savaşı sırasında birçok amaç için büyük talep gördü ve bu da sentetik kauçuğun kitlesel gelişimine yol açtı.
Sentetik kauçuk ilk olarak 1909’da, izopren bileşiğini polimerize etmeyi başaran Fritz Hofmann liderliğindeki Elberfeld’deki Bayer laboratuvarında bir Alman bilim adamları ekibi tarafından geliştirildi. Organik kimyager, 1909’da dünyanın ilk sentetik kauçuğunu üretmek için bir patent başvurusunda bulundu.
Sentetik kauçuk neden icat edildi?
Hofmann, 1951’de 85 yaşındayken yaptığı bir konuşmada, laboratuvarı için gelecek vaat eden yeni araştırma alanları için nasıl “sürekli olarak tetikte olduğunu” anlattı. Kendi ülkesinde “eksik olan bir şey” olduğu için sentetik kauçuğu geliştirmeyi seçti.
Almanya’nın denizaşırı ülkelerden pahalı doğal kauçuk ithal etmek zorunda kalmamasını sağlayacağı için ürün için büyük bir pazar gördü. 1907’de, Elberfeld’deki Farbenfabriken kimya şirketi, Hofmann’a deneylerini gerçekleştirmesi için bir milyon puan verdi. Ancak, araştırmasının “bu miktarı birkaç kez yuttuğunu” kabul etti, ancak projeye daha fazla para harcama riskini aldı. Sonunda, 12 Eylül 1909’da sentetik kauçuk için patent başvurusunda bulunarak iki yıl sonra emeğinin meyvelerini gördü.
1910’da ürün, bütadienden sentezlenen ilk kauçuk polimeri olan polibütadien’i yaratan Rus bilim adamı Sergei Vasiljevich Lebedev tarafından daha da geliştirildi. Onun icadı, Çarlık imparatorluğunun Birinci Dünya Savaşı sırasında ilk büyük ölçekli ticari sentetik kauçuk üretimine yol açtı.